Funkcjonariusze Komitetu Śledczego sfałszowali dowody w sprawie karnej nieletniego Władysława Szarkowskiego, skazanego na podstawie części 4 art. 328 Kodeksu Karnego Białorusi na 10 lat więzienia.

Po rozpatrzeniu aktów sprawy karnej nieletniego Władysława Szarkowskiego staje się jasne, że podczas śledztwa funkcjonariusze Komitetu Śledczego sfałszowali dowody (co jest przestępstwem na podstawie art. 395 kodeksu karnego Republiki Białorusi).

Podstawą do wszczęcia postępowania karnego przeciwko nieletniemu Władysławowi Szarkowskiemu było oświadczenie niejakiego obywatela P. Pitirimowa. że jakaś podejrzana osoba robi zakładkę (pozostawia paczkę z nieznaną Pitirimowowi substancją). Po pewnym czasie widzimy, że czujny obywatel podpisuje protokół kontroli terenu wokół zakładki z funkcjonariuszami Komitetu Śledczego. Tak więc świadectwo tego Pitirimowa P.G. stało się podstawą do zatrzymania nieletniego Władysława Szarkowskiego, a następnie – głównym dowodem wyroku i uwięzienia Władysława na 10 lat.

ALE!

W protokole kontroli terenu (tom 1, arkusz 13), w oświadczeniu obywatela Pitirimowa P.G. (tom 1, arkusz 8) oraz w zeznaniach tej samej osoby – P. Pitirimowa (tom 1, arkusz 54) są wyraźnie widoczne różne podpisy. Nawet bez ekspertyzy grafologa nasuwa się wniosek, że podpisywały się różne osoby.

 

Jednocześnie z nieznanych przyczyn obywatel ten nie pojawił się w sądzie, chociaż został oficjalnie wezwany. Ponadto, również z nieznanych przyczyn, sędzia nie nalegał na wezwanie głównego świadka oskarżenia, chociaż gdy kluczowy świadek się nie pojawia, sąd zazwyczaj decyduje o jego przymusowym doprowadzeniu w trybie przepisów kodeksu postępowania. W tym przypadku kluczowy świadek oskarżenia, na zeznania którego opierało się całe oskarżenie przeciwko nieletniemu Wladowi Szarkowskiemu, żadnego razu nie był przesłuchiwany w sądzie.

Wątpliwości pojawiają się nawet w rzeczywistości istnienia danego obywatela.

 

Wniosek jest oczywisty: sąd nie był zainteresowany przesłuchaniem głównego świadka oskarżenia, ponieważ wydaje się, że sąd był zainteresowany wsadzić Wlada Szarkowskiego do więzienia.

Sąd nie zrozumiał szczegółowo wszystkich okoliczności sprawy, zgodnie z wymogami białoruskiego ustawodawstwa – części 1 i 2 artykułu 104 Kodeksu postępowania karnego Republiki Białorusi („Dowody zebrane z materiałów i sprawy karnej podlegają kompleksowej, kompletnej i obiektywnej weryfikacji przez prokuraturę i sąd”, a także „ Weryfikacja dowodów polega na ich analizie, porównaniu z innymi dowodami dostępnymi w materiałach oraz w sprawie karnej, a także na ustaleniu ich źródeł, uzyskaniu innych dowodów potwierdzających lub odrzucających weryfikowane dowody”).

Wszystkie podpisy obywatela P. Pitirimowa wyraźnie wykonane różnymi rękami. Niemniej jednak sąd odmówił przeprowadzenia badania grafologicznego podpisu świadka oskarżenia Pitirimowa.

Tj. dochodzimy do wniosku, że dowody oskarżenia zostały sfabrykowane, co oznacza, że nie mają one mocy prawnej zgodnie z częścią 5 art. 105 Kodeksu Postępowania Karnego Republiki Białorusi („Dowody uzyskane z naruszeniem prawa nie mają mocy prawnej i nie mogą być wykorzystane jako podstawa do oskarżenia”).

Dlatego sprawa Władysława Szarkowskiego powinna natychmiast ponownie rozpatrzona.